ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΩΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ

Προτάσεις ώστε να βελτιωθούν οι κανόνες εμπορίας και η αξιοπιστία των συστημάτων πιστοποίησης των βιολογικών προϊόντων στην Ε.Ε. έκανε στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ο ευρωβουλευτής κ. Ιωάννης Γκλαβάκης. Ο Ελληνας Ευρωβουλευτής πρότεινε:

• την εναρμόνιση της νομοθεσίας σχετικά με τα ανώτατα όρια ανίχνευσης απαγορευμένων φυτοπροστατευτικών ουσιών στα προϊόντα βιολογικής γεωργίας προκειμένου να ισχύουν οι ίδιοι κανόνες για όλα τα βιολογικά προϊόντα που κυκλοφορούν στην ΕΕ.
• την υποχρεωτική αναγραφή της χώρας προέλευσης των εισαγόμενων από τρίτες χώρες νωπών και μεταποιημένων βιολογικών προϊόντων ανεξάρτητα από το αν χρησιμοποιείται το κοινοτικό λογότυπο για τα βιολογικά προϊόντα.
• Εν τω μεταξύ εγκρίθηκαν από την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου οι τροπολογίες του ευρωβουλευτή της ΝΔ για την χρήση των όρων «ορεινό» και «νησιωτικό» προϊόν στην έκθεση για τα πρότυπα, τις προϋποθέσεις διάθεσης στην αγορά και τα συστήματα ποιότητας των αγροτικών προϊόντων. Πρόκειται δηλαδή, για μια πολιτική με σκοπό την ανάδειξη της υψηλής ποιότητας των κοινοτικών προϊόντων προκειμένου να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητά τους έναντι των αντίστοιχων προϊόντων τρίτων χωρών τα οποία παράγονται με χαμηλότερο κόστος. Οι προτάσεις του κ. Γκλαβάκη αφορούσαν :· στην υιοθέτηση κανόνων για την χρήση των όρων «ορεινό» και «νησιωτικό» προϊόν. Η χρήση των όρων “ορεινό” και “νησιωτικό” θα πρέπει να συνοδεύεται και από την υποχρεωτική αναγραφή της χώρας προέλευσης του προϊόντος.· στην βελτίωση των υφιστάμενων σημάτων ποιότητας και την αποτροπή της δημιουργίας νέων συμπληρωματικών που θα εναποτίθενται παράλληλα με τα υπάρχοντα εθνικά και περιφερειακά διότι θα προκαλέσει σύγχυση στους καταναλωτές.· στην διεθνή προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων στο πλαίσιο των διεθνών εμπορικών διαπραγματεύσεων ώστε να αποφευχθεί από τις τρίτες χώρες ο συστηματικός σφετερισμός ορισμένων ονομασιών, όπως έχει παρατηρηθεί με το τυρί φέτα. Ο κ. Γκλαβάκης μετά το τέλος των ψηφοφοριών τόνισε ότι οι καταναλωτές έχουν αποπροσανατολιστεί από την πληθώρα σημάτων και πιστοποιήσεων που φέρουν τα τρόφιμα στις ετικέτες τους. Το ζητούμενο είναι να ενισχύσουμε τα ήδη υφιστάμενα σήματα και να υιοθετήσουμε καινούργια για την προώθηση των προϊόντων των μειονεκτικών περιοχών , όπως των νησιωτικών και των ορεινών. Σε κάθε περίπτωση, το σημαντικότερο συγκριτικό πλεονέκτημα που έχουμε είναι η ποιότητα των προϊόντων μας, η οποία εξασφαλίζεται από την αυστηρή κοινοτική νομοθεσία. Εκτός όμως από την υγειονομική πτυχή της ποιότητας υπάρχουν και άλλες, όπως η μέθοδος παραγωγής και τα σήματα ποιότητας τα οποία μπορούν να διαφοροποιήσουν τα δικά μας προϊόντα και να αυξήσουν την ανταγωνιστικότητά τους.